Η Ρόδος αποχαιρετά τη Δασκάλα της, την Άννα Ραϋμόνδου-Ιωαννίδη. Νησιώτισσα από την Άνδρο, ήρθε στη Ρόδο ως φοιτήτρια της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, έκανε το νησί μας πατρίδα της κι έμεινε εδώ να κάνει ένα σπουδαίο έργο και μια σπουδαία οικογένεια. Πέρασαν χιλιάδες Ροδιτόπουλα από τα χέρια της στη μακρά θητεία της, πρώτα στην Ιαλυσό στο Καζούλειο και έπειτα στο πρότυπο Δημοτικό Σχολείο της Ρόδου, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Είναι διαχρονική η γνωστή ρήση του Μ. Αλεξάνδρου «στους γονείς μου οφείλω το ζην, αλλά στον δάσκαλό μου το ευ ζην». Αυτή την καθοριστική σημασία του δασκάλου στη ζωή όλων μας, επιβεβαίωσε με το πολύχρονο εκπαιδευτικό της έργο. Έργο που δεν είχε να κάνει μόνο με τις γνώσεις, με τα γράμματα και τους αριθμούς αλλά και με τις αρχές και με τις αξίες με τις οποίες γαλούχησε όλους τους μαθητές της.
Υπήρξε η ίδια με τη ζωή της ένα υποδειγματικό παράδειγμα προσφοράς κι αλληλεγγύης. Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος επί 32 χρόνια του Συνδέσμου Αγάπης. Διαρκής προσφορά και μέριμνα για τον συνάνθρωπο μέσα από τη Διεθνή Αμνηστία, το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών, τον Σύλλογο Φίλων Νοσοκομείου Ρόδου, τη ΧΕΝ και το Λύκειο Ελληνίδων Ρόδου. Ταυτόχρονα υπήρξε και ένα υποδειγματικό παράδειγμα μητέρας και γιαγιάς. Παντρεμένη με τον Βαλάση Ιωαννίδη, έμπορο από την Λίνδο, απέκτησαν δύο κόρες, την Δήμητρα και την Ειρήνη, τέσσερις εγγονές και δύο δισέγγονα.
Η γνώση «χέρι-χέρι» με το ήθος. Αυτή υπήρξε η Άννα Ραϋμόνδου-Ιωαννίδη. Εκπλήρωσε την αποστολή της ως ακέραιος άνθρωπος και φεύγει πλήρης ημερών. Θα ζει όμως στις μνήμες των μαθητών της. Γιατί κανείς μας δεν ξεχνά τη δασκάλα του που τον πήρε από το χέρι για να του αποκαλύψει ένα κόσμο ολόκληρο. Όπως ακριβώς έκανε για τόσες και τόσες γενιές Ροδιτών η «Κυρία Άννα».
Για αυτό και η παρακαταθήκη που αφήνει στο νησί μας είναι πολύτιμη. Το μέλλον της Ρόδου είναι τα παιδιά της. Και το μέλλον των παιδιών της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους δασκάλους και τις δασκάλες τους, για να χτίσουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να πετύχουν στη ζωή τους.
Η μνήμη της θα εμπνέει πάντα. Πρώτα απ’ όλα τους νέους άξιους δασκάλους και νέες άξιες δασκάλες της. Αλλά και όλους εμάς, ως τοπική κοινωνία και Δήμο. Με όλες τις δυνάμεις μας να είμαστε κοντά τους στο σπουδαίο έργο που έχουν να κάνουν. Να στηρίζουμε την εκπαίδευση, τα σχολεία μας, τις σχολικές κοινότητες. Κι αν μας βλέπει από κάπου εκεί ψηλά, θα ξέρουμε πως θα είναι ικανοποιημένη με το έργο της να συνεχίζεται. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Ρόδου που την υποδέχεται, της Ρόδου που τόσο αγάπησε και ανάλωσε κάθε της ικμάδα στην υπηρεσία των παιδιών της!
