Γιατί τόση αγριότητα και κυνισμός στις μέρες μας; | Του Φώτη Σιούμπουρα

Τι άνθρωποι είναι αυτά τα καθάρματα που σκότωσαν και κρέμασαν από το μπαλκόνι τον σκύλο της οικογένειας ,έδεσαν, φίμωσαν και βασάνισαν τον σύζυγο, φίμωσαν και απειλούσαν την νεαρά σύζυγο και μητέρα , που ,όταν τους ενόχλησαν οι σπαρακτικές κραυγές της και τα παρακαλετά να μην τους κάνουν κακό, την έπνιξαν; Και απειλούσαν με όπλα το ηλικίας ένδεκα μηνών μωρό της ,που δίπλα στην αδικοχαμένη μάνα του είχε αρχίσει να κλαίει ;

Του Φώτη Σιούμπουρα

Γιατί τόση αγριότητα; Τόση αγριότητα χωρίς όρια; Γιατί μια ληστεία εξελίσσεται σε μια τόσο φρικιαστική πράξη, σε μια εν ψυχρώ δολοφονία μιας μάνας μπροστά στο μωράκι της ; Μια δολοφονία – μαχαιριά στο κοινό αίσθημα της ασφάλειας των πολιτών, που μουδιασμένοι από το άκουσμα της είδησης της αποτρόπαιας πράξης αναρωτήθηκαν : Τι άνθρωποι είναι τα τρία αυτά ανθρωπόμορφα τέρατα, που μπήκαν στην κατοικία όπου κοιμόταν το νεαρό ζευγάρι, στα Γλυκά Νερά, για να αρπάξουν χρήματα που, προφανώς, γνώριζαν ότι υπήρχαν στο σπίτι ; Τι άνθρωποι είναι αυτά τα καθάρματα που σκότωσαν και κρέμασαν από το μπαλκόνι τον σκύλο της οικογένειας ,έδεσαν, φίμωσαν και βασάνισαν τον σύζυγο, φίμωσαν και απειλούσαν την νεαρά σύζυγο και μητέρα , που ,όταν τους ενόχλησαν οι σπαρακτικές κραυγές της και τα παρακαλετά να μην τους κάνουν κακό, την έπνιξαν; Και απειλούσαν με όπλα το ηλικίας ένδεκα μηνών μωρό της ,που δίπλα στην αδικοχαμένη μάνα του είχε αρχίσει να κλαίει.;

Δεν ξέρω την απάντηση, που ο καθένας μπορεί να δώσει στα ερωτήματα αυτά; Ξέρω όμως και ασφαλώς ξέρουμε όλοι πως τα τελευταία χρόνια «πολύ αγριότητα» επικρατεί στην κοινωνία. Σε μια κοινωνία, στην οποία έχουν σημειωθεί τόσες αλλαγές, σε μια κοινωνία με τόσο πρωτόγνωρες παραβατικές συμπεριφορές ,(από ημεδαπούς, αλλά και από συμμορίες αλλοδαπών) σε μια κοινωνία που τα τελευταία χρόνια δείχνει να είναι καζάνι που κοχλάζει. Φονικά για ασήμαντη αφορμή, παραβατικές συμπεριφορές που δεν είχαν σημειωθεί στο παρελθόν, επαγγελματικά εκτελεσμένες δολοφονίες, ψυχικά πάσχοντες , ευρισκόμενοι εκτός μέριμνας, σκοτώνουν μάνα, πατέρα και όποιον δικό τους άνθρωπο. Ναι και στο παρελθόν είχαμε τέτοιου είδους εγκλήματα. Και στο παρελθόν είχαμε παραβατικές συμπεριφορές που μας «πάγωναν», μας φόβιζαν. Όπως σήμερα υπάρχει τόσος κυνισμός, τόση αγριότητα, τόση βιαιότητα, τόσος «επαγγελματισμός».

Και πάλι το ερώτημα: Γιατί τόση αγριότητα; Από πού ξεκινάει όλη αυτή η βία; Γιατί σήμερα η κοινωνία γίνεται πιο σκληρή, πιο κυνική, πιο άγρια; Γιατί και όλοι εμείς ή οι περισσότεροι έχουμε «αλλάξει»; Τι είναι αυτό που μας αγριεύει σχετικώς εύκολα; Κάποτε, όπως έγραψε και συνάδελφος, αν μάλωνες για μία στραβοτιμονιά, το πολύ να έτρωγες ή να έριχνες καμιά μούντζα. Σήμερα ο άλλος ή και εσύ ακόμη αν προκληθείς με μούντζα, μπορεί να βγάλεις μαχαίρι.

Και γιατί π.χ. κάποιοι (πολλοί) από τη μια δείχνουν ανεκτικότητα σε παραβατικές συμπεριφορές «μειονοτήτων» και από την άλλη μπορεί και να βγάλουν μαχαίρι για μια …θέση πάρκινγκ; Γιατί κάποιοι (πολλοί) από τη μια φωνάζουν «που είναι η αστυνομία να επιβάλει την τάξη» και από την άλλη μετέχoυν σε διαδηλώσεις με αίτημα «έξω οι μπάτσοι από τη γειτονιά μας»; Ίσως είναι οι ίδιοι που τώρα ζητούν «αυστηρά μέτρα», «κρεμάλα στους φονιάδες», εφαρμογή του… Μωσαϊκού νόμου ή και φλερτάρουν με την ιδέα της οπλοχρησίας. Δεν ξέρω αν μπορούμε πάντως τόσο εύκολα να δώσουμε απαντήσεις στα παρά πάνω ερωτήματα. Φταίει η κοινωνία; Φταίει η «κακή πλευρά» της ανθρώπινης φύσης; Φταίει η οικογένεια, που θα έλεγε κάποιος; Φταίει το σχολείο, που θα έλεγε άλλος; Φταίνε όλα μαζί; Ίσως .

Πριν όμως κλειδώσουμε την πόρτα του σπιτιού μας και ασφαλίσουμε τα παράθυρα , για τον φόβο εισβολής αδίστακτων κακοποιών και πριν ευχηθούμε «κρεμάλα» ή να σαπίσουν στη φυλακή τα τρία καθάρματα, (γιατί αυτό αξίζουν) ας συμφωνήσουμε στο ότι το μέγα θέμα της «σύγχρονης εγκληματικότητας» είναι υψίστης εθνικής σημασίας και δεν επιδέχεται κομματικής εκμετάλλευσης, όπως δυστυχώς συνέβη και στην περίπτωση των Γλυκών Νερών. «Η ασφάλεια των πολιτών είναι προϋπόθεση ευημερίας και ελευθερίας» είχε πει προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και η μετάβαση στην κανονικότητα, που όλοι τώρα προσδοκούμε, είναι σύμφυτη με το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών να προσθέσουμε εμείς.

Ας βοηθήσουμε όλοι, κόμματα, πολιτικοί και πολίτες να δημιουργηθούν στην κοινωνία οι κατάλληλες εκείνες συνθήκες, που θα αποτρέπουν τέτοιου είδους εγκλήματα. Ας βοηθήσουμε όλοι ώστε να περιοριστεί αν όχι να εξαλειφθεί ο αριθμός «τέτοιων ανθρωπόμορφων τεράτων». Η ευημερία μας και η ελευθερία μας είναι χρέος της Πολιτείας, αλλά και ευθύνη όλων μας.

Φώτης Σιούμπουρας

Δημοσιογράφος

Διευθυντής – Σύμβουλος Έκδοσης – Εκδότης