Δίπλα σε δυο διάσημες παραλίες στη Δυτική Μεσσηνία

Θάλασσα, ουρανός, ελιές και σταφίδα και από κει βλέπεις Περούλια και Βουνάρια. Όχι τυχαία, η πιο δημοφιλής παραλία. Για να ξέρεις πού βρίσκεσαι, η παραλία Περούλια είναι στα δυτικά του Μεσσηνιακού Κόλπου, πλατιά και απάνεμη από τους βοριάδες παραλία, μήκους περίπου 1.200 μέτρων, με χρυσή αμμουδιά και ρηχά καταγάλανα νερά.

Διαθέτει οργανωμένη υποδομή, με πρόσβαση ακόμη και από ασανσέρ, ενώ στην περιοχή πίσω από αυτήν υπάρχουν επίσης καφετέριες, ταβέρνες, καθώς και διάφορες τουριστικές εγκαταστάσεις με ενοικιαζόμενα δωμάτια, για όσους θέλουν να διαμείνουν στην περιοχή. Έχει πρόσβαση μέσω της 9ης επαρχιακής οδού Ριζόμυλου-Κορώνης, είτε από τα Βουνάρια, είτε από τους Κόμπους. Aπέχει 5 χιλιόμετρα από την Κορώνη και βρίσκεται σε απόσταση 1,5 περίπου χλμ. νοτιοδυτικά από το Χαρακοπιό.

Μια βουτιά στην ομορφιά και την ιστορία του Χαρακοπιού

Το χωριό αναφέρεται τουλάχιστον από την εποχή της Ενετοκρατίας με την ονομασία Χαρακοπιό και θεωρείται ως ένα από τα γραφικά κεφαλοχώρια της περιοχής της Κορώνης. Κατοικήθηκε σε όλα τα στάδια της ιστορίας, όπως μαρτυρούν μυκηναϊκοί τάφοι, αρχαιολογικά ευρήματα και το περίφημο ρωμαϊκό ψηφιδωτό της Βίλλας στην Αγία Τριάδα. Περί το 1860, ήταν επίσης ακμαίο σταυροδρόμι της διαδρομής μεταξύ Πύλου-Μεθώνης-Κορώνης και στην περιοχή του υπήρχαν βιοτεχνίες και ανεπτυγμένο εμπόριο.

Για την προέλευση του ονόματος του χωριού υπάρχουν δύο εκδοχές, σύμφωνα με την τοπική παράδοση της περιοχής.

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή η ονομασία προήλθε από τα γλέντια και τη «χαρά» που έκαναν οι πραματευτάδες, οι οποίοι ταξίδευαν με προορισμό την Κορώνη, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή η ονομασία προήλθε από τα πήλινα κεραμικά που κατασκευάζονταν στην περιοχή με χαρακτηριστικά αυλακώματα (χαράκι – χαράγματα), καθώς ως και τη δεκαετία του 1960 στην περιοχή του χωριού κατασκευάζονταν πήλινα πιθάρια, γνωστά και ως «τζάρες».Στα αξιοθέατα του χωριού περιλαμβάνονται οι κοντινές παραλίες Γαργαρού και Αγίας Τριάδας, οι οποίες βρίσκονται στα ανατολικά του.

Γαργαρού – Δίπλα σε μια διάσημη

Εδώ, λοιπόν, αν δεν το γνωρίζεις θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό βλέποντας μπροστά σου αμμώδη, ρηχά νερά, με όχι πολύ κόσμο, σαν να είσαι σε πισίνα, βλέποντας τα καΐκια να περνάνε και απολαμβάνοντας περισσότερη ησυχία.
Βρίσκεται μέσα σε κόλπο και είναι βοτσαλωτή που στην αρχή δύσκολα ξαπλώνεις, ενώ προχωρώντας βαθύτερα μέσα στον κόλπο γίνεται αμμώδης. Από εδώ αν και χρειάζεται λίγο περπάτημα μπορείς να φτάσεις και στα Περούλια. Καλό είναι ο επισκέπτης να προμηθευτεί από πριν τα απαραίτητα για το μπάνιο του.

Πάνω από την παραλία υπάρχουν δέντρα και ακούς τζιτζίκια…

Δοξάζει ο ήλιος την ημέρα μέσα από τις ελιές και τις σταφίδες τις Αυγουστιάτικες.

Μύδροι βόρβορου απ’ τα ποδοβολητά του καλοκαιριού και των ταγμάτων ξυποληταρίας των μικρών βουτηχτάδων στα μονοπάτια που βγάζουν δίπλα στο πηγάδι και τη σμυρτιά – Γαργαρού.

Η άλλη όψη – παραλία Αγίας Τριάδας ή Λαχάνου

Δεν θα βρείτε ταμπέλες που να σας την υποδεικνύουν. Η βορειότερη πλευρά της ακτής ξεκινά από κρημνώδη απότομο λόφο, ο οποίος ενώνεται με τη θάλασσα και για κάποιες ώρες παρέχει φυσική σκιά από τον ήλιο. Η παραλία είναι αμμώδης όπως και ο βυθός, ενώ στα άκρα υπάρχουν βράχια.

Η Παραλία της Αγίας Τριάδας βρίσκεται περίπου 3,5 χιλιόμετρα βόρεια της Κορώνη και έχει πρόσβαση μέσω του Χαρακοπιού, με την 9η επαρχιακή οδό Ριζόμυλου-Κορώνης. Κοντά βρίσκεται και το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδας. Δεν πρόκειται για οργανωμένη παραλία και θα πρέπει να προμηθευτείτε τα απαραίτητα, ενώ η πρόσβαση γίνεται μέσω μονοπατιού.

Είναι ό,τι πρέπει για να αφουγκραστείς τους θορύβους της θάλασσας. Θα επαναπροσδιορίσετε την έννοια του χρόνου, σας το υπόσχομαι! Σε απόσταση 500 περίπου μέτρων από το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας βρίσκονται τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα ρωμαϊκής έπαυλης – βίλας, την οποία ανακάλυψε, το 1929, ο Σουηδός αρχαιολόγος Νάταν Βαλμίν (Mattias Natanael Valmin, 1898-1967). Το οικοδόμημα αυτό είχε πολλά δωμάτια με ψηφιδωτά δάπεδα, εκ των οποίων το πιο σημαντικό ήταν το ψηφιδωτό του Διονύσου, το οποίο σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας, στην Καλαμάτα.

Η Κορώνη

Πολύχρωμα σπίτια με κεραμιδωτές σκεπές και ξύλινα μπαλκόνια, στενοί δρόμοι, εκκλησίες και το κάστρο να ακουμπά στη θάλασσα. Αν ανηφορίσεις το δρόμο μέσα από τα στενά καλντερίμια, θα φτάσεις στην κύρια είσοδό του. Χτισμένο τον 6ο ή τον 7ο αιώνα μ.Χ. αποτελεί ένα από τα κομψότερα δείγματα βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής. Μέσα στο κάστρο υπάρχουν λαξευμένοι τάφοι, βενετσιάνικες στέρνες, τουρκικό χαμάμ και οι περίφημοι “θόλοι” (μπαρουταποθήκες). Από τα ελάχιστα κάστρα που στο εσωτερικό τους σώζονται σπίτια και ναοί. Ξεχωρίζουν η εκκλησία της Αγίας Σοφίας και του Αγίου Χαραλάμπους, μια παλιά καθολική εκκλησία την οποία οι Τούρκοι μετέτρεψαν σε τζαμί, ενώ σήμερα πλέον λειτουργεί ως ορθόδοξος ναός. Αξίζει τον κόπο να ανέβεις, για να δεις στους πρόποδές του την εκκλησία της Παναγίας της Ελεήστριας μέσα σε ένα δασάκι από φοινικόδεντρα και να απολαύσεις πανοραμική θέα σε όλο τον κόλπο.